“Πώς ακούγεται να στέκεσαι σε έναν βράχο με θέα την καταγάλανη θάλασσα; Να νιώθεις ένα ζεστό καλοκαιρινό αεράκι στο δέρμα σου ενώ το άρωμα από πορτοκάλια και λάιμ γαργαλάει τη μύτη σου;

Με την ιδιαίτερη σύνθεσή του, το συγκρότημα EPI Music συνδυάζει διαφορετικές κουλτούρες και με αυτόν τον τρόπο συνδυάζει την παράδοση και τη νεωτερικότητα. Χωρίς φόβο επαφής και στιλιστικές παρωπίδες, οι συνθέσεις τους συνδυάζουν λυρικές μελωδίες και χορευτικούς ρυθμούς από την ανατολική Μεσόγειο με σύγχρονες τζαζ αρμονίες με έναν εντελώς οργανικό τρόπο, δημιουργώντας ένα πλούσιο πεδίο διασκέδασης.

Τα εξαιρετικά στολίδια του Κανονιού δίνουν μια εντελώς αυθεντική γεύση στη μουσική, μεταφέροντας τον ακροατή σε διαφορετικούς κόσμους.”

Το σύνολο Eliá, που ιδρύθηκε το 2021, συνεχίζει τις μουσικές παραδόσεις των μουσικών του και παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, διαχρονικές πρωτότυπες συνθέσεις με λατινοαμερικανικές, αραβικές και ελληνικές επιρροές, καθώς και σύγχρονες, διαπολιτισμικές διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών από την περιοχή της Μεσογείου. Η λέξη Eliá προέρχεται από την Ελλάδα και σημαίνει ελιά, την οποία όλοι οι μουσικοί αγαπούν! Το συγκρότημα είναι μέλος της ορχήστρας Bridges.

Αν σας γοητεύει εξίσου η κλασική και η ανατολίτικη μουσική, θα ενθουσιαστείτε από αυτό το διαπολιτισμικο μουσικό σύνολλο  Lel: Οι μουσικοί Rabie Azar από τη Συρία (βιόλα) και Eleanna Pitsikaki από την Ελλάδα (κανονάκι) συναντήθηκαν το 2022 στο πλαίσιο του Bridges – Music Connects .Με έναν μαγικό τρόπο και με αυτοσχεδιαστικά στοιχεία, η ευρωπαϊκή κλασική μουσική συνδυάζεται με ήχους από την Ανατολή και τη Μεσόγειο.

Το “Noor Jazz Quartett” αναμειγνύει την κλασική τζαζ με ήχους από τη Μέση Ανατολή. Τα τέσσερα μέλη παίζουν μια μεγάλη ποικιλία οργάνων. Το “Noor Jazz Quartett” συναντήθηκε μέσω του προγράμματος “Bridges – Music Connects”. Η κλασική τζαζ παρέχεται από τον Eduardo Sabella στο μπάσο και τον Peter Klohmann στο σοπράνο σαξόφωνο. Η Ελεάννα Πιτσικάκη στο κανονάκι. Ο Mirweis Neda δίνει το ρυθμό στα τύμπανα tabla της Βόρειας Ινδίας. Ο μουσικός Peter Klohmann ελαφρύνει επανειλημμένα τη σκηνική παράσταση με χιουμοριστικά σχόλια.

“Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως είμαστε εμείς”, λέει η Anaïs Nin, και μάλλον έχει δίκιο. Η αντίληψή μας για τους άλλους είναι μοναδική. Είναι διασκεδαστική, μπερδεμένη, σοκαριστική, ζηλιάρα, φιλική, πληγωμένη. Είναι μια σκιά της πραγματικότητας που μετατοπίζεται, μεγαλώνει και μικραίνει ανάλογα με το πώς πέφτει το φως και σε ποια γωνία βρισκόμαστε σε σχέση με ορισμένα πράγματα.

…Λίγα λεπτά αργότερα, καθόταν κι εκείνη στο τραπέζι δίπλα στον γενειοφόρο κύριο κάτω από τις συκιές, κάτω από τις οποίες δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου σκιά. Κάποια άλλη στιγμή και κάτω από διαφορετικές συνθήκες, ήταν επίσης εκεί όταν ο κύριος από τη χώρα των μικρών στομάτων μπήκε στη χώρα των μεγάλων στομάτων και έκανε τη γνωριμία με τα μεγάλα τους ρολόγια και μερικά άλλα απρόσμενα πράγματα…

Θέλουμε να αφηγηθούμε αυτές και άλλες ιστορίες. Ιστορίες για τις αντιλήψεις των ταξιδιωτών, των φοιτητών και των εργαζομένων. Χρησιμοποιώντας αυτές ως έμπνευση για τις δικές μας συνθέσεις και ενσωματώνοντάς τις σε ένα Gesamtkunstwerk ήχου, φωτός και σκιάς, αναπτύσσουμε μια νέα μορφή παραστατικής τέχνης. Το αποτέλεσμα είναι ένας πειραματικός συνδυασμός παραδοσιακών ελληνικών οργάνων και ηλεκτρονικών ήχων με Γερμανούς και Έλληνες μουσικούς από το χώρο της κλασικής, της τζαζ και της παραδοσιακής μουσικής, οι οποίος ενσωματώνεται σε ένα θέατρο σκιών που ξεφεύγει από το παραδοσιακό παιχνίδι σκιών με φιγούρες και το αντικαθιστά με την εικόνα σκιών δύο χορευτών. Το στοιχείο της σκιάς πρέπει να κατανοηθεί ως αναλογία στην ανθρώπινη αντίληψη.